Tweet |
Trump’a karşı yapılan suikast denemesi,
tabii ki; 1963 Kennedy suikastı ile bazı benzerlikler taşıyor.
20 yaşındaki eli tüfekli bir adam Thomas Matthew Crooks,
Kennedy’ye ateş ettiği söylenen Lee Harvey Oswald gibi
o da; her yerde bulunabilecek bir tüfek edinmiş.
(Bu arada, ateş ettiği söylenen diyorum;
çünkü, bana göre; tetiği çeken Oswald değildi,
o sadece tüfeği o binaya, Texas School Book Depositary’ye götürmekle yetindi.
Oswald; bence, yem olarak kullanılan küçük balıktı;
ardından iki gün sonra, Dallas Polis Merkezi'nden sözde hapishaneye götürülürken,
kurbanlık koyun gibi öldürüldüğünde,
Kennedy’yi yok eden büyük konsorsiyum için
-suçu ebediyen üzerine yıktıkları- balina boyunda dev bir şansa dönüştü)
Tıpkı Dallas 1963’te olduğu gibi,
binanın tepesinde eli silahlı birini gören halk;
durumu polise haber vermeye çalışıyor,
ancak; zamanında kımıldayan hiç kimse olmuyor.
Yine 61 yıl arayla, hedef alınan Başkan’ın başı hedef alınıyor.
Tabii ana fark ortada:
JFK daha neredeyse hastaneye varamadan ölmüştü,
Trump ise; hafifçe yaralandı.
Ateş ettiği söylenen her iki kişinin de
mahkemeye çıkarılıp bir davada sorgulanamaması; diğer bir somut benzerlik.
Kennedy suikastı yaşanıp,
üzerine; bu kadar sayısız kitap, film ve tartışma yapılmışken;
Amerikan Gizli Servisi’nin, Trump’ın hayatı kurtulduktan sonra;
ateş eden genci öldürmek yerine, etkisiz hale getirip,
konuşturma şansını yakalamaya çalışmaması, beni şaşırttı.
Her ne kadar kolay olmasa da;
görevini zaten bu kadar kötü yapan bir gizli servisin,
olayın kaynağını da konuşamaz hale getiren bu ek hatası,
görmezden gelinebilir bir durum değil.
17 Şubat 1959 günü de,
Adnan Menderes Londra’ya inmeye çalışırken; uçak düşmüş,
yolcuların üçte ikisi ölürken;
Türkiye Başbakanı sağ salim İngiliz topraklarında kurtulmuştu.
Bu olaydan sonra, Menderes için
“Allah’ın seçilmiş kulu, ilahi güçler onu koruyor” şeklinde yakıştırmalar yayılmıştı.
Trump’ın hiçbir yakıştırmaya ihtiyacı yok;
gerek kendisi, gerek ekibi, gerek seçmenleri,
onu; Tanrı’nın kurtardığı konusunda, zaten hemfikirler!
Menderes; önce İstanbul’a, ardından; trenle Ankara’ya döndükten sonra
İsmet İnönü kendisini garda karşılamış ve
iki siyasi rakip arasında, ortaya bir yumuşama iklimi çıkmıştı.
Ne yazık ki;
bu cicim günleri çok kısa sürmüş,
ardından; tarihte okuyabileceğiniz gibi atmosfer giderek sertleşmiş,
abartılı şekilde artan gerilimler, ancak 27 Mayıs’tan sonra; durulabilmişti.
Amerika’da da; Biden’ın, Trump’a geçmiş olsun derken;
verdiği sıcak mesajlarla ortada küçük bir yumuşama havası oluştu,
ancak; bunun da kalıcı olmasını bekleyen, pek yok!
ZATEN SEÇİMİ ALIYORDU, BÖYLE BİR SENARYOYA NEDEN GİRSİN Kİ?
Şimdi, tetiği çeken Crooks hakkında;
yüzbinlerce makale ve onlarca kitap çıkacak.
Bebekliği, çocukluğu, ilk gençliği, kız arkadaşı, hepsi didik didik edilecek.
Kendisi artık Amerika ve dünya tarihine sonsuza dek girdi ve
orada kalıcı yerini aldı!
Ne kadar kolay değil mi?
Biliyorsunuz; ülkemizdeki kıvrak beyinler, komplo senaryolarına bayılırlar.
Hatta; taparlar!
Hemen, binbir tane uyduruk senaryo yazılmaya başlandı.
Bütün komplo teorisyenleri birbirinden hızlı şekilde,
zekâ fışkırmalarını dünya ile paylaşmak istediler!
Hiçbirinin aklına gelmedi ki;
137 metreden çok keskin bir nişancıyla anlaşma yapıp;
“Bak; sakın beni vurup öldürme,
sadece kulağımın üst kısmını yaralamanı istiyorum,
böylece; yanağımda da azıcık kan olur, çok havalı bir destek kazanırım”
şeklinde bir senaryonun yaşanmış olma ihtimali; milyonda sıfır.
Ayrıca; hiç kimse böyle bir saçma iddiayla,
tanımadığı insanlara seçim kazandırmaya çalışmak için
ömrünün tamamını hapiste geçirmeyi veya oracıkta ölmeyi, kabul etmez.
Pensilvanya’da yaşananlar;
hiçbir senaryo inşası içermeyen, hakiki bir suikasttı.
Bakın yeri gelmişken söyleyeyim:
Bence; 15 Temmuz'da, gerçek bir darbe girişimiydi,
hiç kimse “miş gibi” bir darbe girişimine karışarak,
kendi hayatını yok etmeyi, kendi servetinin tamamına el koydurmayı,
en azından; onlarca yıl hapse girmeyi tabii ki kabul etmezdi.
15 Temmuz kesin bir darbe girişimi, ancak;
bunu durdurmak için “düğmeye geç basılmış olabileceği”
tabii ki; tarih kitaplarında polemiklerle tartışılabilir, orası ayrı bir konu.
Türkiye’de özellikle Atatürkçü yazarlar sırayla öldürüldüğünde; her defasında,
“Bir cinayet işlendiğinde, mühim olan; bu kime yaradı, sorusudur” diyerek;
bütün olağan şüphelileri ve malum teröristleri korurcasına,
hedef saptıran bir istihbaratçı vardı…
Şimdi toprağa karıştı, ama vaktiyle;
onu her dinlediğimde, tüylerim diken diken olurdu!
Onun kadar gerçek suçluları aklamaya çalışan birine rastlamadım.
Dolayısıyla burada da; “Trump’a yaradı, yani herhalde kendi yaptırmıştır” demek;
sivri zekâ ürünü gibi dursa da, gerçekle bağlantısı olmayan bir cümle.
Sonuçta, tabii ki; Trump için bu olay, biçilmiş kaftandı.
Kulağı kesik Van Gogh vari, illüstrasyonların;
sosyal medyada dolaşması, işin hafif yanıydı.
Cumhuriyetçilerin başkan adayı;
son anda kafasını çevirmemiş olsa,
kurşun; öldürücü darbe olarak girişini yapacak,
bugün bambaşka şeyler konuşuyor olacaktık.
Trump ölseydi; zaten, şu anda ülkesinin yarısı onu
hem “şehit”, hem melek, hem de muhafazakâr Amerika'nın idolü olarak;
sonsuza dek, her yerde fotoğrafları ve heykelleri ile kutsayacaktı!
Sonuçta; hiçbir suikast, hiçbir şekilde desteklenmez.
Hiçbir gerekçe ile arkasında durulamaz.
İyi ki bu suikast da hedefine ulaşamadı.
Ama ulaşsaydı; belki o anda, Cumhuriyetçiler; yeni aday aramaya mecbur kalacaklardı.
Öte yandan; fırsattan istifade, Demokratlar seçimi tehir etmek için
bu fırsatın üstüne atlayacaklardı!
Belki, aralarında anlaşıp; seçimi tehir etmek gibi bir alternatife bile gidebilirlerdi.
Çünkü Cumhuriyetçiler; kimin aday olacağı/seçileceği gibi konularda,
iç kampanyalar ve halk mitingleri yapmak durumunda kalırlardı.
Sonuçta, Demokrat Parti’nin de böyle bir kaosu kendi lehine kullanıp;
fırsattan istifade, Biden’dan kurtulmaya çalışması, olası hale gelirdi.
Hepsi direkten döndü.
Biden tabii ki o malum tuzaklara düşüp;
“bu yaşandı ama; senaryoydu/uydurmaydı” filan demeye kalkışmadı!
Biden'ın zaten seçimde pek şansı yoktu;
şu anda ise, seçim çoğu insana göre; sanki, adet yerini bulsun diye “usulen” yapılacak.
Gerçi anketlerde aralarında çok oy farkı yok, ancak;
buna benzer büyük olayların anketlere yansıması, zaman alır.
Hani normalde, Amerikan seçimlerinde devamlı bir oraya bir buraya gidip gelebilen,
“Swing States ne olacak” türünde merak uyandıran bir sandık yarışının olmayacağı, ortada.
Yani; ben de, Trump net kazanır diyenlerdenim.
Ama dediğim gibi; bu suikast yüzünden değil!
Durumun gidişatı, zaten böyleydi.
DEMOKRATLARIN İNTİHARI
Hadi diyoruz ki;
Trump, bir suikasta kurban gitme tehlikesi yaşadı!
Cumhuriyetçiler, adaylarını kaybedebilirlerdi…
Peki; Demokratlar ne yapıyorlar?
Fazla yorulmayın, hemen ben size söyleyeyim!
Demokratlar, resmen toplu intihara koşuyorlar.
Aklıma, geçmişten bazı demokrat başkanlar geliyor…
Yalnız Kennedy değil. Carter, Clinton, Obama gibi isimler...
İnsan sormadan edemiyor, Demokrat Parti’nin bu kadar mı ufku kapalı?
Sözde ilerici bir parti, böylesi arkaik yöntemlerle;
yaşlı ve gücünü kaybetmiş, artık kendini ifade edemeyen bir başkana esir kalmaya,
bu kadar mı mahkum?
Nedir bu yaşanan?
Obama’ya saygıdan, onun yardımcısını sekiz yıl Beyaz Ev’de tutma yemini mi var ortada?
Demokratlar, yalnız Amerika’daki seçmenlerine değil;
bütün dünyaya nasıl rezil olduklarını göremeyecek kadar, kimliklerini kaybetmişler.
Üstelik; artık ortada, sempatik siyahi bir kadın olarak destek toplayan
Kamala Harris de yok!
Emin olun nereye gitti bilmiyorum!
Ama; neredeyse üç yıldır, kendisini pek ortada gören olmadı…
Sonuçta; Trump ve Cumhuriyetçilerin,
önlerine altın tepside çıkan bu fırsatı kullanmamaları; düşünülemez.
Zaten; 6 Ocak 2021 Kongre Baskını’ndan beri,
yoğun şekilde; milliyetçi/vatansever pozuna bürünmüş Cumhuriyetçi kitleler,
bu olayında “eklemlenmesi” ile adaylarının, yaşayan bir anıta dönüşmesi keyfini yaşayabilirler!
Kimsenin de buna şaşırmaya veya itiraz etmeye, hakkı yok.
Peki; Demokratlar ayrıca, nasıl bu kadar ikinci plana düştüler?
Birincisi;
halkın büyük çoğunluğunun gözünde,
Demokrat Parti’nin demin de analiz ettiğimiz gibi;
ortada, gerçek bir kampanya üreten ve
kitlelere, “yarınları adına” güven verebilecek bir adayları yoktu.
İkincisi ise;
Trump’a karşı, o kadar belden aşağı vuruşlarla lekeleme ve yok etme çalışması yapıldı ki;
tarafsız halk kitleleri ve hatta, bazı Demokratlar bile;
bu kadar haksızlığa uğrayan bir adaya, sempati beslemeye başladılar!
Para karşılığı Trump ile beraber olan ve daha sonra sus payı alan bir kadının,
bu sözünü (ahlaksızca) tutmamasını siyasi argüman haline getirmeye ve
bunu büyütmeye kalktı, Demokratlar…
Siyasi yaşamda;
insanların, özel hayat açıklarından başka bir beklentileri kalmadığı şeklinde
bir hava yaymış oldular, farkına varamadan…
Şahsen; son anda Demokratların büyük bir manevra yapıp,
yeni ve etkili bir aday çıkaracaklarını düşünmüyorum…
İleride Amerika’da bugünleri analiz edenler;
hiçbir şekilde, Demokratların bu intiharını izah edemeyecekler,
gerekçeli bir alt hikaye bulamayacaklar.
Kim bilir belki onların da; bizim sık sık kullandığımız deyimle
“dibe vurmaları” lazım - tekrar akılları başlarına gelsin diye…
Tenis raketi alır gibi; aynı kolaylıkta, her çeşit otomatik silahın satılabildiği Amerika’da
-geçen gün Ergin Yıldızoğlu’nun yazısından öğrendik ki-
artık; bir de, kamuya açık alanlarda mermi satan otomatlar yerleştirilmeye başlanmış.
Allah; akıl fikir versin diyeceğim, ama; böyle bir umudum yok.
Silahlanma;
Amerika’da anayasa ağlarının güvence altına aldığı bir temel madde!
Çünkü; onların geçmişlerinde, Vahşi Batı'yı kutsamaya ve korumaya niyetlenmiş ve
bu uğurda çarpışmaktan çekinmeyen, kovboylar var.
Biliyorsunuz, Türkçe'de,
“Ölmüş ama gömmeyi unutmuşlar” diye bir deyim var:
No comment!
Sonuçta; alın yazısında başka olağandışı kırılmalar yoksa,
Trump; artık Amerikan başkanlığı için gün sayıyor…
Biden ise; kara kara Beyaz Ev'i ne zaman boşaltacağını düşünüyor…
Bedri Baykam
bedribaykam1923@gmail.com