Ortaya her gün daha da net olarak çıkmaya başlayan durum var:

AKP, iktidarı kaybetmemek için makro bir strateji saptadı.

Belli ki; büyük toplantılarda, beyin fırtınalarında ortaya çıktı bu kararlar.

çevrimsiz bonus

Aynı anda, her yerden vites yükseltme kararı alınmış belli ki.

 

Neden ortada...

 

CHP’nin artık “1. Parti” olması, önümüzdeki dönemde;
ister erken seçim, ister normal tarihte olsun,

iktidarı tamamen devralacağı konusundaki kararlı ve özgüvenli tavrı,

bu gerekçelere güvenen basının ve muhaliflerin;
artık seslerinin daha gür, organize ve umutlu çıkması,

her biri, ayrı ayrı iktidarı rahatsız etti.

 

Yerel seçimlerin ardından, önümüzdeki genel seçimleri de kaybederlerse;

AKP’nin tarihe gömülebileceği korkusuna, doğal olarak kapıldılar.

 

Dolayısıyla; iş işten geçmeden önce,

bu gidişata el koymak için çeşitli hamleler hazırladılar. 

 

Birinci hamle;
acil olarak yandaş basını devreye sokup,

Türkiye’nin en önde giden partisi olan CHP’nin içinde

bir liderlik ve buna paralel giden

bir Cumhurbaşkanlığı adaylığı krizi çıkarmak için her şeyi yapmaya başladılar…

 

“Efendim, Özgür Özel bu partiyi idare edemez ki, Kılıçdaroğlu geri gelsin”

propagandalarından tutun da;

İmamoğlu ve Yavaş arasında, şimdiden;
2028 adaylığı üzerine şekillenecek gizli bir itiş kakış başlatmak için

her yöntemi kullandılar. 

 

İkincisi;

Erdoğan kendisine karşı en tehlikeli ve en önemli aday olarak gördüğü ve

daha önce İstanbul’da üç kere kendisine dolaylı olarak da olsa;

seçim mağlubiyeti yaşatan Ekrem İmamoğlu’nun önünü kesmek için herhalde;
hiç kimsenin hangi temele oturduğunu anlayamadığı, “ahmak davası”na güveniyor…

 

Tabi bununla bağlantılı olarak,

bir de potansiyel kayyum atama alternatifi de arada konuşuluyor!

Bu da Ekrem İmamoğlu’nu durdurmanın, bir başka teorik yöntemi!

 

Esenyurt Belediye Başkanı Ahmet Özer’in başına gelenler ve 

arkasından Doğu’da iki il ve bir ilçede yaşananlar, bütün bu kayyum atamaları;
belki de gelecek ana hamlenin hazırlıkları…

 

Aynen satranç oynarken, vezire doğru giden yol gibi.

Rakipleri yarıştırmadan seçime girmek, geçen haftaki yazımda hatırlattığım gibi

maalesef; birçok farklı ülkede veya sağ-sol demeden çeşitli kesimlerde görülebilmiş,

hala da görülen bir olay…

 

“DEMOKRASİYE” ETKİ AJANLIĞI TEHDİTİ

 

Parlamentodan geçirilen ve

bundan beş ay önce Haziran 2024’te vazgeçilen “Etki Ajanlığı” yasası,

yavaş yavaş derinliklerine girdiğimiz kış döneminin yoğun karanlığını yansıtan,

bugüne kadar hiç rastlamadığımız,

en anti-demokratik dönemin habercisi oluyordu az daha!

 

Bu yasa; teoride casuslara karşı, ama;

esasında; tüm muhalefeti yorumlara bağlı olarak

susturmak, suçlayabilmek veya sanki,
her birini casus ilan edebilmek üzere; çıkarılacaktı az daha.

 

Yasa taslağının her zerresini dikkatlice okuyan herkes,

ne yazık ki; kamplara bölünmüş Türkiye gibi bir ülkede, 

bu yasanın tamamen muhalifleri elimine etmek, gözdağı vermek ve

hatta; gündemden düşürerek,

iktidarın rakipsiz kalması amacıyla çıkarılmak istendiğini, görebilirdi.

 

Hele, mesela;

savunduğunuz bir itirazı, bir yasayı, bir fikri 

maazallah; Türkiye ile son günlerde kötü geçinen bir başka ülke

bundan bir ay önce dile getirmişse;
bu sefer sizin ağzınızdan çıkanlar,

sanki; onların destekçiliğini yapmanız veya

ideolojisini yaymanız olarak nitelenebilecekti artık!

 

Tamamıyla yoruma açık,

hukuki belirsizliklerle dolu bir alandan ibaret olacaktı, az daha önümüzdeki süreç…

 

“Etki Ajanlığı” yasası,

artık; iktidarın en caydırıcı ve en tehlikeli silahı haline gelebilirdi!

 

Neyse ki;

gerek her muhalif Partiden,

gerek basından ve sosyal medyadan yoğun şekilde yükselen tepkiler,

AKP’yi yine dizginleyebildi ve bu tasarı,

aynen Haziran’da olduğu gibi, “şimdilik” rafa kaldırıldı.

 

10Haber muhabiri Furkan Karabay’ın tutuklanması ve

demokratik kitle örgütlerinin ünlü ismi;
yazar, fotoğrafçı ve dağcı Nasuh Mahruki’nin

evvelsi gece yazdığı bazı tweetler nedeniyle;
hakkında soruşturma kararı çıkması da,

verilmek istenen gözdağı mesajının yeni aşamaları olabilir mi?

 

KUŞATMALARA KARŞI ATATÜRKÇÜ DİRENÇ

 

Tarih daima göstermiştir ki;

rakiplerini yani; muhalefeti artık kendisi için bir tehdit olarak görmeye başlayan

sert ve baskıcı iktidarlar, daha önce;

ister Türkiye’de, ister İran’da, ister Almanya’da veya İtalya’da gördüğümüz şekilde,

giderek hızla sert, daha da sert

yasalar ve uygulamalarla demokrasiyi hoyratça hırpalayarak,

kendi iktidarlarını, koruma altına almaya çalışmışlardır.

 

Erdoğan’ın önündeki en büyük engel;
bir türlü tatmin olamadan sürekli değiştirdiği anayasanın,

bugünkü halinin de kendi iktidarının sürdürmesi için artık yetersiz kalmış olmasıdır.

 

Neresinden bakarsak bakalım, şu andaki yasalara göre;
Erdoğan, ancak bir erken seçim olursa; Cumhurbaşkanlığına aday olabilir.

 

Muhalefet ise; o erken seçimi,

AKP İktidarı, en geç bir yıl içinde kabul ederse,

yeni tarihe onay verebileceklerini, net olarak ifade etti. 

 

Ne mutlu bize ki;

bu ülkenin kurucusu tam tersine bu Cumhuriyeti,

“Yurtta sulh cihanda sulh” cümlesi dışında;

“Egemenlik kayıtsız şartsız ulusundur” şiarı üzerine inşa etmiştir,

bu da; ülke topraklarının sağlam mayasında,

tek adam rejiminin sürekli olarak bir doku uyuşmazlığı yaşamasının;

somut nedenidir.

 

Erdoğan’ın, bu sorununu çözüme ulaştırmak için

pazarlık masasında Kürt sorunu ve kayyum olaylarını

ne kadar gündeme getirip getirmeyeceği, tabii ki; ayrı bir yazının konusu.

 

Yazının başında söylediğim,

AKP’nin makro stratejileri ile gerçekleştirmeye çalıştığı kuşatmaya karşı

muhaliflerin ne yapması gerektiğine gelince;
aklımdaki ilk yanıt, çevremizde her tarafta kurulacak senaryolara karşı

zeki ve esnek hamlelerle, yaş tahtaya basmadan kararlı adımlarla ilerlemek,

yasal bir dilde ısrar etmek ve kesinlikle moral bozmadan;
tarihten çıkaracağımız dersler sayesinde, inançla seçimlere hazırlanmaktır.

 

 

 

Bedri Baykam
bedribaykam1923@gmail.com