Ülkede işler iyice Yeşilçam tipi bir ekonomi yönetimine doğru koşuyor. Her fırsatta dram ve komediyi eş zamanlı yaşıyoruz. Büyük bir kafa karışıklığı içerisinde sadece konuşan, eylemde eksik, yaptığı hareketlerde de ne yaptığını anlaşılamayan bir fotoğraf söz konusu.

TL mevduattaki stopajın haraç oranlarına çıkarılması da bunun son örneği... Tıpkı Banker Bilo filmi gibi, ama ekonomi yönetimi daha çok Şener Şen’in canlandırdığı Maho tiplemesine yakın.

Sürekli akla ziyan bir işe imza atıp, sonra da ‘yaptım ama sor bir niye yaptım’ diye ortalarda dolaşıyor. Kur Korumalı Mevduat diye bir ucube ortaya çıkarıyorlar, ülkeyi dolarizasyondan kaçırayım derken, daha çok dolarize ediyorlar, sonra fatura kabarınca bundan çıkmanın telaşına düşüyorlar ve her seferinde de bir açıklama yapmaya çalışıyorlar.

Şu an dolar / TL’yi geleneksel olarak psikolojik başlık olarak görmeye devam ediyorlar. Bir dönem liralaşma diye bir şey uydurdular, kimse ne olduğunu anlamadan, üzeri örtüldü. Sonra yastık altı birikimleri, dolar mevduatları TL hesaplarına yönlendirilmesi konusunda tavsiyelerde bulundular.

Faizlerin görece yükselmesiyle birlikte burada bir hareketlenme oldu. Şimdi de stopajı arttırıp, insanları yine çırak çıkarıyorlar. Dolar / TL’yi önce 18 TL’ye çıkarıp, sonra 11 TL’ye düşürüp bunu hesabını vermeyenler, ama Bakan Nebati nezdinde ‘küçük yatırımcı çarpıldı’ demekten de çekinmeyenler, şimdi insanları TL’ye yönlendirip tekrar çarpıyorlar.

Vergilere artış yok deyip, KDV oranlarını yüzde 1’den 10’a çıkarıyorlar, ama bunun kesinlikle zam olmadığını söylüyorlar. Emekli maaşlarına zam yaptıklarını söyleyip, kök maaşa artış diye bir icat çıkarıyorlar, yaptıklarını iddia ediyorlar.

İnsanlar maaşlarına zam beklerken ikramiyeye artış yapıp, sonra da bunu yüzde 49 zam diye pazarlıyorlar. Şimşek vergi artışı olmayacağını söylüyor, ama başta tütünlü mamuller olmak üzere sürekli bir fiyat artışı sistemi uyguluyorlar.

Geçinemediğini söyleyene çay atmaktan, fiyat artışlarını fırsatçıya yıkmaya kadar ilginç işlere imza atıyorlar. 6 – 7 tur dünyada dolaşıp para bulamadıktan sonra, proje bazlı finansmanları dış kaynak diye anlatıyorlar.

Mesele çığırından mı çıktı, ciddiyetsizlik mi akıyor bilemiyorum ama bir dünya kurmuşlar ve kendi söylediklerine kendileri inanıp, bunları da kimsenin inanmadığı TÜİK verilerini kanıt göstererek sunuyorlar.

Ülkede iç ve dış ticaret daralıyor, firmalar, sektörler zor duruma düşüyor, ticaretsizleşmeden kaynaklanan daralmayı dış ticaret çağının düşüşü olarak anlatıyorlar. Programın tıkır tıkır işlediği söylüyorlar ama gerçekten ortada nasıl bir program olduğunu somut anlatamıyorlar.

Kamuda tasarruftan söz ediyorlar ama bununla ilgili net bir liste ve yol haritası açıklayamıyorlar. Her seferinde çam devirip, sonra da Millet’e dönüp şöyle diyorlar: Evet yaptım, ama son bir neden yaptım?

cetinunsalan@yahoo.com