Borçtan katma değersiz üretime, enflasyondan dolar kuruna kadar bir nefeste hemen herkes ülke ekonomisiyle ilgili tehlikeli aklına getirdi. Eminim... Bunların hepsi kendi içinde de, toplamda da büyük sorun.

Ama tehlikeli değil. Çünkü akıllı bir ekonomi yönetimiyle, hepsinin yönetilmesi mümkün. Bu nedenle tehlike algısını biraz daha üst bir dilime koymak gerekiyor. Ben bir numaralı tehlikeyi iki başlıkta topluyorum.

İstihdam yaratamadığımız, fakirlikten okutamadığımız, ama aynı zamanda da meslek sahibi edemediğimiz gençler ve ülkeyi terk etme eğilimi... 

Önceyi ülkeyi terk edenlerden ve bu eğilimden başlayalım. Çünkü bunların içinde nitelikli işgücümüz de var ve uzun zamandır bunu dile getirmeye çalışıyorum. 24 bin mühendisin yurtdışına gitmek için başvurmuş olmasından, yeni ekonomi sürecine gidilen bir dünyada daha önemli konu ne olabilir?

Fakat bırakın bu haberi manşetten verip tartıştırmayı, neredeyse medya bunu görmezlikten bile geliyor. Şimdi bu soru önergesi üzerine tıp alanı da buna eklendi. Yurtdışında çalışmak için ülkeyi terk eden doktor sayısı son 7 yılda 15 kat arttı.

Ne garip değil mi? Bir yandan sağlık turizmini konuşan bir ülke, diğer tarafta bunun en önemli unsuru kaybediyor. Türk Tabipleri Birliği Merkez Konseyi Başkanı Prof. Dr. Sinan Adıyaman’ın açıklamasına göre durum şu:

“2012 yılında 59 olan hekim sayısının 2019’a gelindiğinde 906’ya çıktı. Meslektaşlarımız artık Türkiye’yi ‘hekimlik yapılamaz’ nitelikte buluyor, ülkeyi terk ediyorlar.”

Şimdi bazı aymazlar ‘giden gitsin’ diye slogan atacaklar. Ama bu sloganı çalışma saatleri üzerinden atan kişinin ilk rahatsızlığında düzenlemeyi bozup, doktor getirttiğini biliyoruz. O yüzden ucuz kahramanlık yapmayın. Bu çok ciddi bir sorun.

Niye gitmek istiyorlar biliyor musunuz? Açıklamaya baktığınızda can güvenlikleri yok. Reform adı altında hekimlikten çıkarıp, puan toplayan bilgisayar oyuncularına çevirdik. Her fırsatta hakaret eden bir yaklaşım sergileniyor. Sadece hekimler değil. Sağlıkta günde 40 şiddet vakası yaşandığını biliyor musunuz?

Son dönemdeki çalışmalara bakın. Yine yapay zekadan yazılıma, patent üretiminden yeni buluşlara kadar en önemli başarılara imza atanlar ve geleceğin ekonomisine en çok çalışanlar sağlıkçılar. Buna rağmen gitmelerinde beis görmüyorsanız, sizin bu ülkenin geleceğiyle ilgili kafanız karışmış demektir.

Gelecekten bahsetmişken gençlere gelelim. Ülkede her dört gençten birinin işsiz olduğunu da, bunun dörtte birinin de ne çalışma yaşamında ne de okulda yer almadığını biliyoruz. Bu oranlar zaman zaman resmi rakamlara göre bile üçte bire geliyor ki, gerçek oran zaten bunun çok üzerinde.

Bu mezun ettiklerimiz... Peki ya çalışıp didinip üniversiteye girip, sonra da okulu bırakanlar ne olacak? Çocuk işçiliğin soru önergelerine verilen yanıtlarla ortaya çıktığı üzere 2 milyona yaklaştığı ülkemde, geçim sıkıntısı nedeniyle son 5 yılda 1 milyon 155 bin kişinin okulu bıraktığını biliyor musunuz?

Hatta bu oranın geçen yıl, bir önceki yıla göre yüzde 92 artarak 408 bini aştığının farkında mısınız? Bunları ben uydurmuyorum. CHP İzmir Milletvekili Ednan Arslan sormuş, Milli Eğitim Bakanlığı ile Gençlik ve Spor Bakanlığı yanıtlamış.

Şimdi tekrar soruyorum. Sizce bu veri midir, ekonomik tehlike midir?  Ayrıca eğitimdeki hatalar nedeniyle sanayinin de ara personel bulamadığını ve istihdam ile gençlerin örtüştürülemediğini ekleyelim. Çocuklar erkenden istihdam piyasasına girmesin diye her yere bina dikildi. Kapısına üniversite yazıldı. Ama onun içine de eğitim konulmadı.

Bence enflasyonun kaç çıktığından daha büyük sorun, heba edilen kuşaklar ve nitelikli personeldir. Bunların hiç gündeme geldiğini görüyor musunuz? Göremezsiniz, çünkü övünülen nokta birkaç istatistiğin çakma yöntemlerle tutturulmuş olması. Yazıklar olsun...

cetinunsalan@yahoo.com