Acı bilanço henüz netleşmedi.

Öncelikli amacımız; depremzedelerin barınma sorununu halletmek.

Afad, Ahbap, Kızılay ve diğer STK’lar ellerinden geleni yapıyorlar.

Ancak; 10 ildeki yıkımlara, ne çadır yetiştirmek mümkün; ne de konteyner. 

Bunlara ilaveten, otellerimizi de öğrenci yurtlarımızı da depremzedelere açtık.

Yine yetmedi.

Bölgede daha yüzbinler var, barınma sorunu olan.

Ama; bir ay sonra, turizm sezonu açılacak ve

memleketimizin en büyük döviz ihtiyacını karşılayan sektör, sezona başlayacak.

Yani; oteller yine turistlerin kullanımına açılacak.

Peki ya öğrenciler?

Onlar da, bu durumda yurtlarından oldular.

Eğitimleri yarım kaldı.

Birçok üniversite Hibrit veya Online eğitim verecekler.

Ancak, biliyoruz ki; böyle bir eğitimin kalitesi yok…

Başka çare var mı?

Olabilir.

Mesela; turizmi ve eğitimi durdurarak,

memleketi muhtaç olduğumuz dövizden, öğrencileri yurtlarından alıkoymak yerine;
300.000 üzerinde yatak kapasiteleri olduğu söylenen

KAMU KAMPLARI ve EĞİTİM KAMPLARI,

depremzedelere tahsis edilebilir mi?

Yapılan istatistiklere göre;
Türk insanı, yazlıklarını ortalama sadece 1 ay kullanıyor.

11 ay evler boş.

Devlet; ufak da olsa, bu yazlık sahiplerine ödemeler yapabilirse;
1 ay kullanılan yazlıklar, depremzedelere tahsis edilebilir mi?

Önce; gönüllü yazlık sahipleri,

sonra; ödeme kabul eden yazlık sahipleri ve

Ekim ayından itibaren ve ihtiyaca göre zorunlu olarak;
8 ay yazlıkların depremzedelere tahsisi, söz konusu olabilir.