Türkiye artık sıklığı 1,5 yıla inen vergi afları düzenlemesine, yeni birisisini daha ekledi. 

09.03.2023 tarih ve 7440 sayılı

“Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması ile

Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun”

yürürlüğe girdi.

Kanunun adı “yapılandırma” olduğu için kamuoyunda nitelendirme farklılıkları görülse de,

vergi hukuku uzmanı Prof. Dr. Funda Başaran Yavaşlar,

değişikliği tamamıyla bir af yasası olarak tanımlıyor.

Yavaşlar; yasa kapsamına giren vergi borcuna bağlı tüm gecikme faizleri ve zamlarının silinip,

bunların yerine,

ana vergi borcunun yıllık yüzde 9 (aylık yüzde 0,75) faizle güncellenmesini, gerekçe gösteriyor.

2018 yıl sonu itibariyle 100 bin TL vergi borcu bulunan bir işletmeninin,

TÜİK verileri dikkate alındığında;
güncel reel vergi borcunun 286 bin 500 TL’ye denk geldiğini belirten Yavaşlar,

yeni vergi değişikliği ile birlikte;
bu işletmenin anapara ve faiz için

tek ödeme seçeneği ile sadece 103 bin 600 bin TL ödeme yapacağını ifade etti. 

Yavaşlar,

“Kanunda ayrıca;
vergi cezası affı, kasa ve stok affı, matrah ve vergi artırımı yaparak;
vergi incelemesini ve tarhı -vergi borcu tespiti- engelleme imkanları da yer alıyor.

Bunlar da dikkate alındığında; bu rakam, daha da düşüyor.” dedi

Prof. Dr. Funda Başaran Yavaşlar, bu af yasası ile birlikte;

en az 250 milyar TL’lik vergi gelirden vazgeçildiğini belirterek,

“Bu tutar, 2023 bütçesinde kamu geliri olarak yer aldığına ve

kamu giderleri bu gelir dikkate alınarak hazırlandığında göre;
affedilen miktar kadar kamu hizmetinden vaz mı geçilecektir?

Geçilmeyecekse;
kamu hizmetlerinin finansmanı için gereken bu rakam,

kimden ve nasıl sağlanacaktır?

Neticede; 

para basma enflasyon,

borçlanma ise; faiz yükü olarak geri döndüğüne göre,

vergi kaçırmayanların üzerindeki vergi yükü, biraz daha mı arttırılacaktır?” dedi.

Son yıllarda sık sık vergi affı olduğunu ifade eden Prof. Dr. Funda Başaran Yavaşlar,

zamanında vergisini ödeyen mükellefler ile

ücretli çalışanların bu uygulama ile cezalandırıldığını ifade etti.

Yavaşlar şöyle konuştu:

‘’Sıklığı artık 1,5 yıla inen vergi afları serisi karşısında,

vergisini zamanında ödeyen beyana tabi

gelir vergisi ve kurumlar vergisi mükelleflerine tanınan

yüzde 5’lik vergi indiriminin yüzde 10’a çıkarılması talepleri, fazlasıyla meşrudur.

Ayrıca; artık, ücretlileri de unutmamak gerekir.

Bu kesim, ücretleri daha ellerine geçmeden stopaj yoluyla vergilerini ödediği için,

kural olarak; bu tür af yasalarından yararlanamamaktadır.

Ayrıca, eline geçen miktardan tasarruf yapmak bir yana,

tamamını zorunlu ve olağan yaşam giderlerine harcadıkları için,

mali güçlerine oranla; daha yüksek bir dolaylı vergi yüküne de taşımaktadırlar.

20 yılı aşan bir zaman diliminde,

sürekli ve sistematik olarak;

bir kesimin vergi yükü af yasalarıyla azaltırken,

diğer kesime benzer bir imkanının tanınmaması ve

toplam vergi yükünün büyük kısmının

doğrudan ve dolaylı vergilerle onların üzerine bırakılması,

bu kesimin mülkiyet hakkının,

ölçülülük ilkesine aykırı şekilde ihlal edilmesi anlamına gelir.

Ücretlilere de, aftan yararlananlarla aynı oranda vergi iadesi yapılmadığı veya

bu seneki gelir vergileri bu oranda azaltılmadığı sürece;

bu anayasa ihlalinin ve adaletsizliğin, yargıdan dönmesi gerekir.’’

Ödenmeyen 100 bin TL’lik vergi borcunun seyri!

Teknik detaylara girmeden basitleştirerek bir örnek vermek gerekirse:

(A), son ödeme tarihi 31.12.2018 olan 100.000 TL’lik vergi borcunu ödemediği için,

bu borca; 01.01.2019 tarihinden itibaren, 31.12.2022’ye kadar;

toplam yüzde 88,1020 oranında gecikme zammı uygulanacaktır.

Böylece, 31.12.2022 tarihi itibariyle;

(A)’nın toplam borcu, işletilen 88.102 TL’lik gecikme zammıyla birlikte 188.102 TL olacaktır.

(A) af yasasından yararlanarak borcunu ödemek istediğinde 88.102 TL silinecek,

onun yerine ana borç olan 100.000 TL’ye yıllık yüzde 9 faiz oranı uygulanarak

36.000 TL faiz alınacaktır.

Bu durumda (A), 188.102 TL yerine -36.000 TL’si faiz olmak üzere;
- 136.000 TL ödeyecek ve böylece;

toplam borcunda yaklaşık yüzde 28 oranında azalma ortaya çıkacaktır.

Ancak; 100.000 TL’nin 31.12.2018’deki değeri ile 31.12.2022’deki değeri aynı değildir.

TÜİK rakamları dikkate alındığında dahi; reel olarak (TÜFE)

31.12.2018’in 100.000 ₺’si, 31.12.2022’nin yaklaşık 286.500 TL’sine karşılık gelmektedir.

Dolayısıyla; af kapsamı çerçevesinde 

(A)’dan faiz dahil 136.000 TL alındığında,

2018’deki 100.000 TL’lik ana borcun sadece yüzde 47,5’i tahsil edilmiş, 

yani; yüzde 52,5’i affedilmiş olmaktadır.

Üstüne, 136.000 TL 48 taksitle dört yılda ödenmek yerine - tek seferde ödendiğinde

36.000 ₺ üzerinden yüzde 90 indirim daha yapılacağından,

(A)’nın yapacağı ödeme 103.600 TL’ye inmekte, 

dolayısıyla; vergi borcunu zamanında ödemeyip, dört yıl boyunca parayı kullanan (A);

2019’a oranla; yüzde 64 daha az vergi ödeyerek, borcundan kurtulmaktadır.